عرضه اولیه کوین یا توکن ICO

تمامی حقوق برای پارس رسانه محفوظ است | Nazarex.ir

عرضه اولیه در ارزهای دیجیتال چیست؟

در بازار ارزهای دیجیتال، همانند اکثر بازارهای مالی دیگر (از جمله بورس ایران) رویدادی تحت عنوان عرضه اولیه یا Initial Coin Offering (ICO) وجود دارد که توسط صاحبان پروژه به منظور آشنایی کاربران با پروژه مربوطه انجام میگردد.

تعریف عرضه اولیه سکه

عرضه اولیه (ICO) در بازار ارزهای دیجیتال، روشی برای جذب کاربران به یک پروژه تازه‌ راه‌اندازی شده میباشد. در واقع در فرآیند عرضه اولیه، صاحب پروژه تعداد مشخصی از سکه‌های (کوین و یا توکن) مربوط به رمزارز را در اختیار کاربران قرار میدهد.

نحوه انجام عرضه اولیه

تیم یا شخص ارائه دهنده عرضه اولیه، برای تأمین سرمایه لازم جهت پیشرفت پروژه خود، یک توکن مبتنی بر بلاک چین ایجاد میکند و از سرمایه‌گذاران دعوت مینماید با مطالعه اوراق سفید یا وایت‌پیپر پروژه و خرید این توکن از طریق ارزهای دیجیتال یا فیات، از این پروژه حمایت کرده تا بعدها با بالارفتن قیمت این توکن، سرمایه گذاران نیز سود مناسبی به دست آورند.

انواع مختلف عرضه اولیه

• عرضه اولیه سکه یا Initial Coin Offering (ICO): این روش، معمول‌ترین روش عرضه اولیه میباشد که کوین‌ و یا توکن‌های مربوط به پروژه، توسط خود شخص یا تیم توسعه‌دهنده بین عرضه اولیه کوین یا توکن ICO عرضه اولیه کوین یا توکن ICO کاربران توزیع میگردد. یکی از بزرگترین معایب عرضه اولیه سکه این است که در صورت ناشناخته بودن پروژه، امکان کلاهبرداری آن بسیار بالا میرود و منبع مشخصی جهت اطمینان کاربران از ارزی که دریافت میکنند وجود ندارد.
• عرضه اولیه توکن اوراق بهادار یا Security Token Offering (STO): این روش به عنوان جایگزینی برای عرضه اولیه سکه یا ICO ایجاد شده با این تفاوت که با عرضه اولیه کوین یا توکن ICO ثبت توکن‌ها به عنوان اوراق بهادار و نیز احراز هویت تیم توسعه دهنده پروژه، فرآیندهای قانونی در آن دخیل شده تا به افزایش امنیت و کاهش ریسک سرمایه گذاری منجر گردد.
• عرضه اولیه صرافی یا Initial Exchange Offering (IEO): این روش نیز مشابه روش عرضه اولیه سکه بوده، با این تفاوت که در یک صرافی ارز دیجیتال برگزار شده و سرمایه گذاران از طریق صرافی برای خرید توکن اقدام میکنند. در واقع بر خلاف ICO که توسط تیم یا شخص سازنده پروژه ارائه میشود، مدیریت IEO توسط صرافی و به نمایندگی از یک استارتاپ انجام میگیرد. در حال حاضر صرافی های بسیاری اقدام به پذیرش IEOها کرده اند که پیشتاز آنها صرافی بایننس میباشد. در روش عرضه اولیه صرافی، امنیت کاربران و دارایی‌های آنها بسیار بالاتر میرود چرا که صرافی‌ها برای جلوگیری از اقدامات کلاهبردارانه، قوانین سختی را در نظر میگیرند و میتوان گفت پروژه‌ای که از فیلتر آنها برای عرضه اولیه عبور میکند، پروژه معتبر و قابل اعتمادی خواهد بود.

صرافی رمزارز تجارت واقع در تورنتو کانادا، ارائه دهنده کلیه خدمات خرید و فروش بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال میباشد.

عرضه اولیه کوین (ICO) چیست؟

عرضه اولیه کوین به تریدر شانس می‌دهد که یک توکن جدید (معمولاً با پتانسیل رشد بالا) را با قیمت کم بخرد و با این کار به توسعه آن هم کمک کند.

بدین ترتیب، حامیان این پروژه دارای توکن‌های کاربردی پروژه محبوب خود می‌شوند و آن پروژه هم سرمایه بیشتری برای توسعه خود جذب کرده است.

تاریخچه عرضه اولیه کوین

محبوبیت عرضه اولیه کوین در سال 2014 افزایش یافت. در این سال، این نوع عرضه عمومی برای پروژه اتریوم به کار گرفته شد.

از آن سال به بعد، این عرضه اولیه در قالب “توزیع توکن به منظور جذب سرمایه” برای پروژه‌های متعدد بسیاری به کار رفت. در سال 2017، رونق زیادی در بازار کریپتو به وجود آمد. بسیاری عرضه اولیه کوین یا توکن ICO از این پروژه‌ها در این سال از همین روش برای جذب سرمایه استفاده کردند.

این روش عرضه شبیه به “عرضه اولیه عمومی” (IPO) است اما تفاوت‌هایی بنیادین با دیگر روش‌های جذب سرمایه دارد.

مقایسه “عرضه اولیه کوین” (ICO) با “عرضه اولیه عمومی” (IPO)

عرضه اولیه عمومی معمولاً توسط پروژه‌های جاافتاده به کار می‌رود که بخشی از سهام خود را برای جذب سرمایه می‌فروشند. در مقایسه، عرضه اولیه کوین با هدفی مشابه اصولاً در همان مراحل ابتدایی یک پروژه برگزار می‌شود. توجه داشته باشید که در عرضه اولیه کوین هیچ سهمی از شرکت به فروش نمی‌رسد.

عرضه اولیه کوین برای پروژه‌های نوپا بسیار خوب است. معمولاً تازه‌واردان به عرصه کریپتو همیشه با مشکل سرمایه رو به رو هستند. سرمایه‌گذاران هم صرفاً به واسطه یک وایت پیپر به پروژه‌های جدید روی خوش نشان نمی‌دهند. مشروعیت اندک هم مسلماً سرمایه‌گذاران را نسبت به سرمایه‌گذاری منفرد در یک پروژه جدید می‌ترساند.

البته پروژه‌های قدیمی‌تر هم ممکن است از عرضه اولیه کوین برای افزایش سرمایه خود استفاده کنند. سازمان‌های متمرکز می‌توانند محصولات و دامنه فعالیت خود را با صدور یک توکن به صورت غیر متمرکز دربیاورند.

علاوه بر این، پروژه‌های غیر متمرکز بلاکچینی هم می‌توانند با برگزاری یک عرضه اولیه کوین دیگر برای محصول جدید خود عرضه اولیه کوین یا توکن ICO جذب سرمایه کنند.

مقایسه “عرضه اولیه کوین” (ICO) با “عرضه اولیه صرافی” (IEO)

دو عرضه کوین و صرافی دارای شباهت‌های زیادی هستند. تفاوت اصلی اینجاست که عرضه اولیه صرافی فقط از سوی تیم پروژه برگزار می‌شود و یک صرافی میزبان برگزاری چنین عرضه اولیه‌هایی است.

عرضه‌های اولیه صرافی معمولاً نزد کاربران بسیار محبوب است. عرضه اولیه صرافی یا IEO به کاربران نشان می‌دهد که این پروژه توسط صرافی مورد نظر (معمولاً یک صرافی معتبر) مورد تأیید قرار گرفته است و بررسی شده است.

همچنین، تیم توسعه هم از جذب سرمایه بیشتر به سود می‌رسد. بخشی از سرمایه هم به صرافی برگزار کننده اهدا می‌شود. بدین ترتیب، تمام طرفین عرضه اولیه صرافی به سود می‌رسند.

مقایسه “عرضه اولیه کوین” (ICO) با “عرضه توکن اوراق بهادار” (STO)

از لحاظ فنی، این دو نوع عرضه کاملاً مشابه یکدیگرند و می‌توان عرضه توکن اوراق بهادار را “عرضه اولیه کوین جدید” نامید. اما از لحاظ قانونی، هیچ اجماعی در خصوص عرضه اولیه کوین وجود ندارد.

به همین دلیل برخی شرکت‌ها تصمیم می‌گیرند که از عرضه توکن اوراق بهادار برای انتشار قانونی و عادلانه توکن‌های خود استفاده کنند. در نتیجه، صادرکنندگان مجبورند که توکن‌های خود را همچون اوراق بهادار به صورت هدفمند در چهارچوبی قانونی توزیع کنند.

نحوه کار ICO

عرضه اولیه کوین به عناوین مختلف اجرا می‌شود. بلاکچین پروژه گاهی اوقات پیش از عرضه اولیه توسعه یافته است. در این صورت، توکن‌های آن پروژه از طریق همین شبکه جدید به کاربران ارسال می‌گردد.

اما اکثر مواقع، پروژه‌ها دارای شبکه مستقل خود نیستند و از یک بلاکچین توسعه یافته (معمولاً اتریوم) برای صدور توکن‌های خود استفاده می‌کنند. در صورت ارائه بلاکچین بومی می‌توان توکن‌های قدیمی را با توکن‌های جدید (با استاندارد جدید) سواپ کرد.

غالباً صدور توکن‌ها بر روی زنجیره‌های مجهز به قراردادهای هوشمند هم از مهم‌ترین روش‌های عرضه اولیه کوین است. این روش هم معمولاً از شبکه اتریوم با استاندارد ERC-20 تبعیت می‌کنند.

وجود این استاندارد به معنای این است که چهارچوب‌های پیش‌فرضی برای صدور و انتقال توکن‌ها تعیین شده است که روند ساخت توکن‌های جدید را ساده می‌سازد. بدین ترتیب، هر کسی با دانش اولیه کدنویسی می‌تواند از این استانداردها استفاده کند تا توکن خود را با قابلیت‌های جدید تعریف کند.

طبق برآوردها، بیش از 200 هزار توکن با استاندارد اتریوم ایجاد شده است.

می‌توان از شبکه‌های دیگر همچون ویوز (WAVES)، نئو (NEO)، نم (NEM) یا استلار (Stellar) هم برای ارائه توکن‌های جدید استفاده کرد. خیلی از توسعه‌دهندگان حرفه‌ای هم ترجیح می‌دهند از این شبکه‌های قدیمی استفاده کنند تا یک شبکه جدید بسازند.

شرایط عرضه اولیه کوین

عرضه اولیه کوین از قبل اعلام می‌شود و یک ساختار توزیع مشخص را ارائه می‌دهد. بازه زمانی عرضه و تعداد توکن‌های قابل عرضه معمولاً از قبل تعیین می‌گردند. احتمالاً یک فرم ثبت نام هم وجود خواهد داشت که کاربران باید تا حدودی خود را احراز هویت کنند.

کاربران باید مقدار پرداخت خود را به یک آدرس خاص واریز کنند. معمولاً کوین‌های معروف همچون بیت کوین یا اتریوم برای این کار استفاده می‌شوند. توکن‌های دریافتی به همین آدرس واریز می‌شوند یا همچنین می‌توانید آدرس جدیدی را برای دریافت توکن‌ها اعلام کنید.

آیا هر کسی می‌تواند عرضه اولیه کوین برگزار کند؟

فناوری ایجاد و توزیع توکن‌ها در دسترس همگان وجود دارد و همانطور که گفته شد با دانش اولیه برنامه‌نویسی هم می‌توان یک توکن ایجاد کرد. اما با این وجود، ملاحظات قانونی خاصی نیز وجود دارد که باید برای برگزاری عرضه اولیه کوین رعایت شوند.

در مجموع، حوزه رمزارزها دارای قوانین دقیقی نیست و برخی پرسش‌ها هنوز پابرجاست. حتی کشورهایی که با موافق با رمز ارزها هستند هم چهارچوب دقیقی برای این حوزه معین نکرده‌اند.

قوانین در رابطه با عرضه اولیه کوین

به دلیل گستردگی موضوع و وجود قوانین مختلف معمولاً نمی‌توان چهارچوب معینی برای ICO تعریف کرد. توجه داشته باشید که عدم وجود قوانین معین در یک منطقه جغرافیایی نمی‌تواند به معنایِ بی‌اشکال بودنِ برگزاری عرضه اولیه باشد.

پس حتماً قوانین مرتبط با ICO را بررسی کنید و با مشاورین مالی مشورت کنید.

تا به حال هم چندین مورد از ورود مراجع قانونی به حوزه عرضه‌های اولیه به وجود آمده است. آن‌ها به این بهانه که توکن‌های اهدا شده از نوع اوراق بهادار (STO) است، سعی می‌کنند که قوانین اوراق بهادار را بر سرمایه‌های ICO اعمال کنند.

فناوری از چهارچوب‌های اداری سریع‌تر حرکت می‌کند. شاید به همین دلیل است که بعد از سال‌ها هنوز ساختار قانونی برای اکثر کارکردهای حوزه بلاکچین وجود ندارد.

برخی کاربران از ترس مداخله دولت‌ها ترجیح می‌دهند فعلاً وارد این حوزه نشوند و منتظر قوانین مشخص بمانند. بسیاری هم ترسی از تضمین امنیت اموال خود ندارند و ساختار قانونی را بی‌اساس می‌دانند و به کسب سود فکر می‌کنند.

اما نهایتاً به نظر می‌رسد که بازار عرضه اولیه کوین به دلیل گستردگی زیاد و همه‌گیر بودن نیاز دارد تا به یک عرضه اولیه کوین یا توکن ICO چهارچوب معین برسد.

خطرات عرضه اولیه کوین

دورنمای افزایش نرخ یک توکن تازه‌وارد می‌تواند بسیار وسوسه برانگیز باشد. اما واقعیت این است که همه کوین‌ها مانند یکدیگر نیستند و تضمینی در رابطه با رشد ارزش کوین مورد نظر وجود ندارد.

تحلیل فاندامنتال در تعیین ارزش ذاتی توکن‌های جدید بسیار مؤثر است. نیاز است که سرمایه‌گذاران تحقیقات گسترده‌ای را پیش از سرمایه‌گذاری انجام دهند. بهتر است پرسش‌های زیر را از عرضه اولیه کوین یا توکن ICO خودتان بپرسید:

• آیا مفهوم مورد نظر می‌تواند آینده خوبی داشته باشد؟ آیا نیازهای خاصی را حل می‌کند؟
• توزیع توکن‌های جدید به چه صورت است؟
• آیا پروژه مدّ نظر واقعاً به یک توکن نیاز داشته است و آن توکن چه کاربردی در اکوسیستم خواهد داشت؟
• اعضای تیم چه کسانی هستند و آیا اعتبار لازم را دارند؟

نتیجه گیری

استفاده از فرصت‌ها مطمئناً هدف همه سرمایه‌گذاران حوزه کریپتو است. عرضه اولیه کوین (ICO) از روش‌های ساده و ارزان برای تصاحب توکن‌های جدید بازار است. طبعاً احتمالش وجود دارد که این توکن‌ها پس از ثبت در صرافی‌های بزرگ و آغاز معاملات به ارزش بالاتری برسند.

نکته مهم اینجاست که عرضه اولیه از سمت توسعه‌دهندگان برای افزایش سرمایه انجام می‌گیرد. پس تریدرها می‌توانند خوش‌بین باشند که پروژه مورد نظرشان در صورت سرمایه‌گذاری و جذب سرمایه کافی به توسعه خود ادامه دهد.

توجه داشته باشید که پیش از سرمایه‌گذاری باید از پروژه خود مطمئن شوید. در نتیجه، لازم است که تحلیل فاندامنتال را برای سنجش ارزش ذاتی پروژه اجرا کنید.

در نهایت هم بدانید که بازار کریپتو مرتباً در حال نوسان است. می‌توان یک توکن جدید را با آگاهی اندک نسبت به دانش برنامه‌نویسی ساخت. عدم وجود چهارچوب‌های قانونی هم باعث خواهد شد تا کلاهبرداران هم به این عرصه علاقه‌مند شوند.

پس حتماً پیش از سرمایه‌گذاری تحقیق کنید و فقط سرمایه جانبی خود را وارد بازار کنید. فراموش نکنید که اتریوم بزرگ هم روزی کار خود را با عرضه اولیه آغاز کرد و هر توکن در این عرضه اولیه با قیمت 0.31 دلار به فروش رسید.

عرضه اولیه کوین چیست؟

عرضه اولیه کوین روشی است که تیم‌ها به‌ واسطه آن وجوه خود را برای پروژه‌ای در حوزه رمزارزها افزایش می‌دهند. در یک ICO، تیم‌ها توکن‌های مبتنی بر بلاک چین تولید می‌کنند تا به پشتیبانان بفروشند. این کار باهدف جذب سرمایه انجام می‌شود. کاربران توکن‌هایی دریافت می‌کنند که می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند (در همان زمان یا در آینده) و پروژه بری تأمین سرمایه برای پیشرفت پول دریافت می‌کند.

عرضه اولیه کوین در سال 2014 زمانی که برای تأمین سرمایه اتریوم به کار رفت، به کار رفت. از آن زمان، صدها معامله‌گر آن را پذیرفته‌اند (به‌خصوص در طی سقوط سال 2017)، با درجات مختلف موفقیت. با اینکه این عبارت شبیه عرضه اولیه کوین عمومی (IPO) است، هر دو روش‌های جذب سرمایه بسیار متفاوتی هستند.

IPO ها معمولاً برای کسب‌وکارهای باثبات به کار می‌روند که بخشی از سهام مالکیت را در شرکت خود باهدف افزایش سرمایه به فروش می‌رسانند. در مقابل، ICO ها به‌عنوان مکانیسم جذب سرمایه‌ای به کار می‌روند که به شرکت‌ها اجازه افزایش سرمایه برای پروژه‌های خود در مراحل اولیه را می‌دهند. زمانی که سرمایه‌گذاران ICO توکن می‌خرند، مالکیتی را در شرکت خریداری نمی‌کنند.

ICO ها می‌توانند جایگزین ثابتی برای تأمین سرمایه سنتی استارت آپ های مربوط به تکنولوژی باشند. اغلب افراد تازه‌کار برای ایمن ساختن سرمایه بدون یک محصول کاربردی با یکدیگر رقابت می‌کنند. در حوزه بلاک چین، شرکت‌های همیشگی به‌ ندرت در پروژه‌ها برحسب شایستگی white paper سرمایه‌گذاری می‌کنند. عدم وجود قوانین در حوزه رمزارزها سبب شده است که بسیاری از افراد استارت آپ‌های مبتنی بر بلاک چین را نادیده بگیرند.

بااین‌وجود تنها استارت آپ‌ های جدید این‌گونه عمل نمی‌کنند. گاهی شرکت‌های شناخته‌شده تصمیم به راه‌اندازی یک ICO معکوس می‌گیرند که بسیار مشابه ICO معمول است. در این مورد، یک کسب‌وکار که خود محصول یا خدماتی ارائه می‌دهد، برای غیرمتمرکز سازی محیط خود اقدام به انتشار توکنی می‌کند. به‌عبارت‌ دیگر میزبان ICO هستند تا سرمایه‌گذاران بیشتری را شامل شوند و برای تولید یک محصول جدید مبتنی بر بلاک چین سرمایه را افزایش دهند.

مقایسه ICO ها و IEO ها (عرضه اولیه صرافی)

این دو روش از بسیاری جهات مشابه یکدیگر هستند. تفاوت اصلی این است که یک IEO تنها توسط تیم پروژه میزبانی نمی‌شود، بلکه یک صرافی رمز ارز نیز در کنار تیم این کار را انجام می‌دهد.

صرافی و تیم با کمک یکدیگر به کاربران خود اجازه می‌دهد تا توکن‌ها را مستقیماً در پلتفرم آن خریداری کنند. این می‌تواند برای همه طرف‌های درگیر سودمند باشد. زمانی که یک صرافی شناخته‌شده از IEO حمایت کند، کاربران می‌توانند از پروژه انتظار داشته باشند که نظارت انجام دهد. تیم پشتیبان IEO از استفاده زیاد بهره می‌برد و صرافی از موفقیت پروژه سود می‌برد.

مقایسه ICO ها و STO ها (عرضه توکن اوراق بهادار)

بار اولی که STO ها شناخته شدند با نام «ICO جدید» معرفی شدند. ازنظر تکنولوژیکی یکسان هستند. توکن‌ها به همان شیوه ایجاد و توزیع می‌شوند. بااین‌ وجود ازنظر قانونی کاملاً متفاوت هستند.

به دلیل وجود برخی ابهامات قانونی، اجماعی در مورد نحوه کنترل ICO ها توسط قانون‌گذاران صورت نگرفت. درنتیجه، صنعت مذکور باید قوانین معنادار را مدنظر قرار دهد.

برخی از شرکت‌ها تصمیم دارند STO را به‌عنوان راهی برای ارائه برابری به شکل توکن به‌ کارگیرند. همچنین عرضه اولیه کوین یا توکن ICO این کار می‌تواند عدم قطعیت را در آن‌ها از بین ببرد. منتشرکننده عرضه خود را به‌عنوان عرضه اوراق بهادار در سازمان دولتی مربوطه ثبت می‌کند و این سازمان آن‌ها را در مسیری مشابه اوراق بهادار سنتی قرار می‌دهد.

ICO می‌تواند شکل‌های بسیاری به خود بگیرد. گاهی تیم میزبان بلاک چین کاربردی دارد که در ماه‌ها و سال‌های پیش رو درصدد توسعه آن برمی‌آید. در این مورد، کاربران می‌توانند توکن‌هایی خریداری کنند که به آدرس آن‌ها در زنجیره ارسال می‌شود.

به‌عبارت‌دیگر، شاید بلاک چین راه‌اندازی نشده باشد که در این صورت توکن‌ها در بلاک چین برقرارشده‌ای همچون اتریوم منتشر خواهند شد. تا زمانی که زنجیره جدید زنده است، دارندگان می‌توانند توکن‌های خود را با توکن‌های جدیدی که تازه منتشر شده‌اند معامله کنند.

ICO (عرضه‌ اولیه‌ سکه) چیست؟

لطفا وارد شده یا عضو شوید تا بتوانید دیدگاهی ارسال نمایید

لطفا وارد شده یا عضو شوید تا بتوانید سوال بپرسید

1 پاسخ

لطفا وارد شده یا عضو شوید تا بتوانید دیدگاهی ارسال نمایید

به NazarEx.ir خوش آمدید
در مورد رمزارزها و ارزهای دیجیتال
راحت بپرسید ، پاسخ دهید و امتیاز کسب کنید و جایزه بگیرید !

تمامی حقوق برای پارس رسانه محفوظ است | Nazarex.ir

عرضه کوین اولیه (ICO) چیست؟

معادل صنعت ارزهای دیجیتال با عرضه اولیه عمومی (IPO) است. شرکتی که به دنبال جمع‌آوری پول برای ایجاد یک کوین، برنامه یا سرویس جدید است، می تواند یک ICO را به عنوان راهی برای جمع‌آوری سرمایه راه‌اندازی کند.

سرمایه‌گذاران علاقه‌مند می‌توانند برای دریافت یک توکن ارز دیجیتال جدید صادر شده توسط شرکت، یک پیشنهاد کوین اولیه خریداری کنند. این توکن ممکن است دارای برخی کاربردهای مرتبط با محصول یا خدماتی باشد که شرکت ارائه می دهد، یا ممکن است فقط نشان دهنده یک سهم در شرکت یا پروژه باشد.

چگونه یک پیشنهاد کوین اولیه (ICO) کار می کند‌ :

زمانی که یک پروژه ارز دیجیتال می‌خواهد از طریق ICO پول جمع‌آوری کند، اولین قدم سازمان‌دهندگان پروژه این است که تعیین کنند چگونه آن را ساختار خواهند داد.

ICO ها را می توان به چند روش مختلف ساختار داد، از جمله :

عرضه ایستا و قیمت ثابت: یک شرکت می تواند یک هدف یا محدودیت بودجه خاصی را تعیین کند، به این معنی که هر توکن فروخته شده در ICO دارای قیمت از پیش تعیین شده است و کل عرضه توکن ثابت است.

عرضه ایستا و قیمت پویا: یک ICO می‌تواند یک عرضه ثابت از توکن‌ها و یک هدف تأمین مالی پویا داشته باشد، این بدان معناست که مقدار وجوه دریافتی در ICO قیمت کلی هر توکن را تعیین می‌کند.

عرضه پویا و قیمت ثابت: برخی از ICOها عرضه توکن پویا اما قیمت ثابت دارند، به این معنی که میزان سرمایه دریافتی تعیین کننده عرضه است.

این پروژه در مورد چیست :

• نیازی که پروژه پس از اتمام انجام می شود
• پروژه به چه مقدار پول نیاز دارد
• بنیانگذاران چه تعداد از توکن های مجازی را حفظ خواهند کرد
• چه نوع پرداختی (چه ارزها) پذیرفته می شود
• مدت زمان اجرای کمپین ICO

چه کسی می تواند یک ICO راه‌اندازی کند :

هر کسی می تواند یک ICO راه‌اندازی کند. در حال حاضر با مقررات بسیار کمی در مورد ICOها در ایالات متحده، هر کسی که می تواند به فناوری مناسب دسترسی داشته باشد، آزاد است تا یک ارز دیجیتال جدید راه‌اندازی کند.

اما این فقدان مقررات همچنین به این معنی است که ممکن است کسی هر کاری که لازم است انجام دهد تا شما را متقاعد کند که ICO قانونی دارد، و سپس با پول فرار کند. از بین همه راه‌های ممکن برای تأمین مالی، یک ICO احتمالاً یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای راه‌اندازی به عنوان کلاهبرداری است.

ملاحظات ویژه :

فعالیت ICO در سال ۲۰۱۹ به طور چشمگیری شروع به کاهش کرد، تا حدی به دلیل منطقه خاکستری قانونی که ICOها در آن زندگی می کنند. سرمایه گذاران می توانند تحقیق کنند و ICOهایی را پیدا کنند که در آن شرکت کنند، اما هیچ راه مطمئنی برای اطلاع از آخرین پیشنهادات اولیه کوین وجود ندارد. هیچ تضمینی وجود ندارد که سرمایه‌گذار هنگام سرمایه‌گذاری در یک ICO در معرض کلاهبرداری قرار نگیرد.

برای کمک به جلوگیری از کلاهبرداری ICO می توانید:

اطمینان حاصل کنید که توسعه دهندگان پروژه می توانند به وضوح اهداف خود را تعریف کنند. ICOهای موفق معمولاً اوراق سفید ساده و قابل درک با اهداف واضح و مختصر دارند. به دنبال شفافیت باشید سرمایه گذاران باید از شرکتی که ICO را راه‌اندازی می کند، انتظار شفافیت ۱۰۰% داشته باشند.

شرایط و ضوابط قانونی ICO را مرور کنید. از آنجایی که رگولاتورهای سنتی عموماً بر این فضا نظارت ندارند، مسئولیت سرمایه‌گذار است که از قانونی بودن ICO اطمینان حاصل کند.

بررسی کنید که وجوه ICO در یک کیف پول امانی ذخیره شده است. این نوع کیف پول به کلیدهای دسترسی چندگانه نیاز دارد که محافظت مفیدی را در برابر کلاهبرداری فراهم می کند.

عرضه کوین اولیه (ICO) در مقابل عرضه اولیه (IPO) :

عرضه اولیه سهام باعث افزایش سرمایه برای شرکت هایی می شود که در حال تبدیل شدن به سهام هستند و منجر به توزیع سهام شرکت بین سرمایه گذاران می شود. برای ICOها، شرکت‌های ارز دیجیتال از طریق فروش کوین یا توکن، سرمایه جمع‌آوری می‌کنند. در هر دو مورد، سرمایه‌گذاران، چه در مورد شرکت و چه در مورد ارز دیجیتال، خوش‌بین هستند و بر اساس برخی اعتقاد به افزایش ارزش دارایی در طول زمان سرمایه‌گذاری می‌کنند.

تفاوت اصلی بین ICO و عرضه اولیه سهام در این است که سرمایه گذاری در یک ICO، سهام مالکیت شما را در پروژه یا شرکت ارز دیجیتال تضمین نمی کند. شرکت‌کنندگان ICO در حال قمار هستند که ارزش یک ارز بی‌ارزش در حال حاضر بعداً بالاتر از قیمت خرید اصلی‌اش افزایش می‌یابد.

یکی دیگر از ملاحظات دیگر این است که شما معمولاً برای سرمایه گذاری در ICO نیاز به داشتن یک ارز دیجیتال دیگر دارید. از آنجایی که توکن‌های جدید صادر شده در یک ICO اغلب فقط با استفاده از یک ارز دیجیتال معتبر مانند بیت‌کوین قابل خریداری هستند.